۷ روش برای آزمایش مقاومت بتن

به غیر از تست های شکست سیلندر، روش های مختلفی وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد.

هنگام انتخاب روشی برای نظارت بر مقاومت فشاری بتن، برای مدیران پروژه مهم است که تأثیری که هر تکنیک بر زمان‌بندی آنها خواهد داشت را در نظر بگیرند. در حالی که برخی از فرآیندهای آزمایش را می توان مستقیماً در محل انجام داد، برخی دیگر به زمان اضافی برای تسهیلات شخص ثالث برای ارائه داده های قدرت نیاز دارند. زمان تنها عاملی نیست که به تصمیمات مدیران پروژه کمک می کند. دقت فرآیند آزمایش به همان اندازه مهم است که مستقیماً بر کیفیت سازه بتنی تأثیر می گذارد.

رایج ترین روش برای پایش مقاومت بتن درجا، استفاده از سیلندرهای عمل آوری شده در میدان است. این عمل از اوایل قرن نوزدهم به طور کلی بدون تغییر باقی مانده است. این نمونه ها بر اساس ASTM C31 ریخته گری و پخت می شوند و برای مقاومت فشاری توسط آزمایشگاه شخص ثالث در مراحل مختلف آزمایش می شوند. معمولاً اگر دال به ۷۵ درصد استحکام طراحی شده خود رسیده باشد، مهندسان به تیم خود اجازه می دهند تا به مراحل بعدی در روند ساخت و ساز بروند.

از زمانی که این روش آزمایشی برای اولین بار معرفی شد، پیشرفت های زیادی برای سرعت بخشیدن به فرآیند پخت صورت گرفته است. این شامل استفاده از پتوهای گرمایشی، مواد افزودنی و کندکننده بخار می شود. با این حال، پیمانکاران هنوز هم سه روز پس از استقرار قبل از آزمایش برای استحکام منتظر می‌مانند، حتی اگر اهداف آنها اغلب خیلی زودتر از آن به دست می‌آیند.

با وجود دانستن این موضوع، بسیاری از مدیران پروژه ترجیح می‌دهند به این روش آزمایشی پایبند باشند، زیرا این روش همیشه انجام می‌شود. این بدان معنا نیست که این تکنیک سریع ترین و دقیق ترین روش برای آزمایش قدرت همه مکان ها است. در واقع، به غیر از تست های شکست سیلندر، روش های مختلفی وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد. در اینجا هفت رویکرد مختلف برای انتخاب روش تست قدرت در نظر گرفته شده است.

روشهای آزمایش مقاومت فشاری بتن

روش : از مکانیزم رهاسازی فنر برای فعال کردن چکشی استفاده می‌شود که به پیستون ضربه می‌زند تا به سطح بتن برود. فاصله برگشتی از چکش تا سطح بتن از ۱۰ تا ۱۰۰ داده می شود. سپس این اندازه گیری با مقاومت بتن در ارتباط است.

این روش آزمایش برای ارزیابی یکنواختی بتن در محل، برای ترسیم مناطق در سازه ای با کیفیت پایین تر یا بتن فرسوده، و برای تخمین مقاومت در محل کاربرد دارد.

روابط بین عدد برگشتی و مقاومت بتن که توسط سازندگان ابزار ارائه می شود باید فقط برای ارائه نشانه های مقاومت نسبی بتن در مکان های مختلف یک سازه استفاده شود. برای استفاده از این روش آزمایش برای تخمین مقاومت، لازم است بین مقاومت و عدد برگشتی برای مخلوط بتن معین و دستگاه معین رابطه برقرار شود. حداقل دو هسته تکراری باید از حداقل شش مکان با اعداد ریباند متفاوت گرفته شود. مکان های آزمایش را انتخاب کنید تا طیف وسیعی از اعداد برگشتی در ساختار به دست آید. به دست آورید، شرایط رطوبت، وهسته های آزمایش را مطابق با روش تست C 42/C 42M بدست آورید.

یکی دیگر از پست های مربوط به بتن را کرگیری بتن یا حفاری بتن حتما مطالعه کنید.

توجه ۱- برای اطلاعات بیشتر در مورد توسعه رابطه و استفاده از رابطه برای تخمین استحکام در محل به ACI 228.1R مراجعه کنید.

برای یک مخلوط بتن معین، عدد برگشت تحت تأثیر عواملی مانند رطوبت سطح آزمایش، روش مورد استفاده برای به دست آوردن سطح آزمایش (نوع ماده قالب یا نوع پرداخت)، فاصله عمودی از کف محل بتن قرار می گیرد. و عمق کربناته شدن. این عوامل باید در تفسیر اعداد بازگشتی در نظر گرفته شوند.

چکش های مختلف با طرح اسمی یکسان ممکن است اعداد برگشتی متفاوت از ۱ تا ۳ واحد را ارائه دهند. بنابراین، آزمایش ها باید با همان چکش انجام شود تا نتایج را با هم مقایسه کنند. اگر قرار است از بیش از یک چکش استفاده شود، آزمایشاتی را روی طیف وسیعی از سطوح بتنی معمولی انجام دهید تا میزان تفاوت‌های مورد انتظار را تعیین کنید.

مزایا : استفاده نسبتاً آسان است و می توان آن را مستقیماً در محل انجام داد.

معایب : پیش کالیبراسیون با استفاده از نمونه های هسته دار برای اندازه گیری های دقیق مورد نیاز است. نتایج آزمایش را می توان به دلیل شرایط سطحی و وجود سنگدانه ها یا میلگردهای بزرگ در زیر محل آزمایش منحرف کرد.

۲٫ تست مقاومت در برابر نفوذ (ASTM C803)

روش : برای تکمیل آزمایش مقاومت در برابر نفوذ، یک دستگاه یک پین یا پروب کوچک را به سطح بتن می‌راند. نیروی مورد استفاده برای نفوذ به سطح و عمق سوراخ با مقاومت بتن در محل مرتبط است.

مزایا : استفاده نسبتاً آسان است و می توان آن را مستقیماً در محل انجام داد.

معایب : داده ها به طور قابل توجهی تحت تأثیر شرایط سطح و همچنین نوع فرم و مصالح مورد استفاده قرار می گیرند. نیاز به کالیبراسیون با استفاده از چندین نمونه بتن برای اندازه گیری دقیق مقاومت دارد.

۳٫ سرعت پالس اولتراسونیک (ASTM C597)

روش : این تکنیک سرعت یک پالس انرژی ارتعاشی را از طریق یک دال تعیین می کند. سهولت عبور این انرژی از دال، اندازه گیری هایی را در مورد خاصیت ارتجاعی، مقاومت در برابر تغییر شکل یا تنش و چگالی بتن فراهم می کند. سپس این داده ها با استحکام دال مرتبط می شوند.

مزایا : این یک روش آزمایش غیر مخرب است که می تواند برای تشخیص عیوب داخل بتن مانند ترک ها و لانه زنبوری نیز استفاده شود.

معایب : این تکنیک به شدت تحت تأثیر وجود آرماتورها، سنگدانه ها و رطوبت در عنصر بتنی است. همچنین برای آزمایش دقیق نیاز به کالیبراسیون با چندین نمونه دارد.

۴٫ آزمایش خروجی (ASTM C900)

روش : اصل اصلی پشت این آزمایش کشیدن بتن با استفاده از یک میله فلزی است که در محل ریخته شده یا بعداً در بتن نصب می شود. شکل مخروطی کشیده شده، در ترکیب با نیروی مورد نیاز برای کشیدن بتن، با مقاومت فشاری در ارتباط است.

مزایا : استفاده آسان و قابل اجرا در ساخت و سازهای جدید و قدیمی.

معایب : این آزمایش شامل خرد کردن یا آسیب رساندن به بتن است. برای نتایج دقیق به تعداد زیادی نمونه آزمایش در مکان های مختلف دال نیاز است.

۵٫ هسته سوراخ شده (ASTM C42)

روش : برای استخراج بتن سخت شده از دال از مته مغزی استفاده می شود. سپس این نمونه ها در ماشینی فشرده می شوند تا مقاومت بتن درجا نظارت شود.

مزایا : این نمونه ها دقیق تر از نمونه های عمل آوری شده در مزرعه در نظر گرفته می شوند زیرا بتن مورد آزمایش برای مقاومت در معرض تاریخچه حرارتی واقعی و شرایط عمل آوری دال در محل قرار گرفته است.

معایب : این یک تکنیک مخرب است که نیاز به آسیب رساندن به یکپارچگی سازه دال دارد. محل هسته ها باید بعدا تعمیر شوند. برای به دست آوردن اطلاعات قدرت باید از آزمایشگاه استفاده شود.

شما میتوانید برای استفاده بتن در فصل سرما از محصول ضد یخ بتن شیمی خریداری کنید چون استاندارد ASTM آمریکا را دارا می باشد.

۶٫ سیلندرهای ریخته گری در محل (ASTM C873)

روش : قالب های سیلندر در محل ریختن قرار می گیرند. بتن تازه در این قالب ها که در دال باقی می ماند ریخته می شود. پس از سفت شدن، این نمونه ها برداشته شده و برای استحکام فشرده می شوند.

مزایا : دقت بیشتری نسبت به نمونه های عمل آوری شده در مزرعه دارد زیرا بتن بر خلاف نمونه های عمل آوری شده در محل، در معرض همان شرایط پخت دال در محل قرار می گیرد.

معایب : این یک تکنیک مخرب است که نیاز به آسیب رساندن به یکپارچگی سازه دال دارد. محل سوراخ ها باید بعد از آن تعمیر شود. برای به دست آوردن داده های قدرت باید از آزمایشگاه استفاده شود.

۷٫ سنسورهای بلوغ بی سیم (ASTM C1074)

روش : این تکنیک بر این اصل استوار است که مقاومت بتن با تاریخچه دمای هیدراتاسیون آن ارتباط مستقیم دارد. سنسورهای بی سیم قبل از ریختن در قالب بتن، روی میلگرد محکم می شوند. داده‌های دما توسط حسگر جمع‌آوری می‌شود و با استفاده از یک اتصال بی‌سیم در هر دستگاه هوشمند درون یک برنامه آپلود می‌شود. این اطلاعات برای محاسبه مقاومت فشاری عنصر بتن درجا بر اساس معادله بلوغ تنظیم شده در برنامه استفاده می شود.

مزایا : داده های مقاومت فشاری در زمان واقعی داده می شود و هر ۱۵ دقیقه به روز می شود. در نتیجه، داده‌ها دقیق‌تر و قابل اعتمادتر در نظر گرفته می‌شوند زیرا حسگرها مستقیماً در قالب تعبیه شده‌اند، به این معنی که آن‌ها در معرض همان شرایط پخت هستند که عنصر بتنی درجا. این همچنین به این معنی است که هیچ زمانی در محل منتظر نتایج یک آزمایشگاه شخص ثالث تلف نمی شود.

معایب : برای ایجاد منحنی بلوغ با استفاده از آزمایش شکست سیلندر، برای هر مخلوط بتن یک بار کالیبراسیون لازم است.

همچنین برای کسب اطلاعات در مورد روش های افزایش مقاومت بتن کلیک نمایید.