صندلی خبر مجله اینترنتی
چگونه از کودکی که آزار دادیم عذرخواهی کنیم؟
اغلب والدین تحت تأثیر شرایط با فرزندان خود رفتار نادرست داشته اند و پس از فروکش کردن عصبانیت خود پشیمان شده اند. در این میان عده ای وظیفه خود را عذرخواهی می دانند و برخی دیگر احساس می کنند که در صورت عذرخواهی ممکن است احترامشان از بین برود و جذابیت مشابهی برای فرزندشان نداشته باشند. اما
راه درست کدام است؟
از کودک عذرخواهی کنید:
از کودکی یاد گرفتیم که اگر اشتباهی مرتکب شدیم سعی کنیم آن را اصلاح کنیم. والدین نیز از این قاعده مستثنی نیستند. وقتی به خاطر اشتباهی که مرتکب شده اید عذرخواهی می کنید،
در واقع به فرزندتان می آموزید که از اعتراف به اشتباهات خود ابایی نداشته باشد، اما از سوی دیگر، اگر فکر می کنید فرزندتان می تواند از عذرخواهی شما علیه شما استفاده کند و در نتیجه از بروز مشکل جلوگیری کند. تو خیلی اشتباه میکنی
والدین الگوی فرزندان خود هستند. آنها رفتار والدین خود را تکرار می کنند. پس سعی کنید بهترین و عاقلانه ترین واکنش را به آنها نشان دهید. در صورت لزوم گاهی عذرخواهی کنید، شهامت پذیرش اشتباه را داشته باشید و این شجاعت را به فرزندتان بیاموزید.
اگر فرزند شما یاد بگیرد که توانایی عذرخواهی و بخشش اعضای خانواده را دارد و در عین حال مراقب رفتارش باشد زیرا ممکن است عواقبی برای او به همراه داشته باشد، می تواند در آینده روابط اجتماعی سالم و موثری داشته باشد.
چگونه از فرزند خود عذرخواهی کنیم؟
به یاد داشته باشید که عذرخواهی و ابراز پشیمانی نشانه ضعف نیست. این عذرخواهی را جدی بگیرید تا واقعاً پذیرفته شود و فرزندتان راه درست را بیاموزد. روش را با توجه به شرایط و سن فرزندتان انتخاب کنید.
خودتان را به جای او تصور کنید، چگونه می خواهید از شر ناراحتی خود خلاص شوید؟ شما می توانید این کار را به روش های مختلفی انجام دهید، اما باید اصول اولیه را یاد بگیرید.
مسئولیت رفتار خود را بپذیرید!
اولین قدم این است که مسئولیت رفتار یا گفتار خود را بپذیرید. کاری را که از فرزندتان انتظار ندارید انجام ندهید. شما حق دارید گاهی عصبانی، خسته، ناامید یا غمگین باشید، اما حق ندارید آن احساس منفی را با واکنش بد ابراز کنید. هل دادن، فریاد زدن، استفاده از کلمات نامناسب؛ همه باید اصلاح شود. به یاد داشته باشید که فرزندتان تمام رفتارهای شما را مشاهده می کند و آن را به شما بازمی گرداند.
احساساتت را بگو و دنبال توجیه و بهانه نباش!
در مورد احساسی که باعث واکنش شما شده است صحبت کنید، اما به یاد داشته باشید که نباید فرزندتان را مسئول رفتارش کنید، مثلاً اگر فرزند خردسالی دارید، بگویید; متاسفم، اما اگر اتاقت را تمیز کنی عصبانی نمی شوم. این عذرخواهی هیچ نکته مثبتی نخواهد داشت. شما قصد فریب نه خود و نه کودک را ندارید، با این نوع عذرخواهی فقط قصد دارید مسئولیت رفتار زشت خود را به دوش کودک بیندازید و خود را توجیه کنید. پس با بهانه و بهانه عذرخواهی نکنید!
قضیه رو کامل توضیح بده!
اگر تمام ماجرا را برای فرزندتان توضیح دهید، البته بدون بهانه های بی مورد، ممکن است این عذرخواهی را جدی بگیرد زیرا شما با جدی گرفتن موضوع، این احساس را در او ایجاد می کنید. مثلا با او صحبت کنید و بگویید: من و تو ناراحت شدیم. درست است، واقعی؟ تو اتاقت به هم ریختی، من خسته شدم سرت داد زدم. متاسفم که شما را می ترسانم، اما سعی می کنم عصبانیتم را کنترل کنم. الان منو میبخشی؟ (برای بچه کوچولو)
موضوع را کم اهمیت نسازید!
اگر فرزندتان خیلی از شما ناراحت است، با او همدردی کنید و مشکل را کمرنگ نکنید. مثلاً بگویید: قول دادم بهترین اسباب بازی دنیا را برایت بخرم، اما فراموش کردم. من از شما عذرخواهی می کنم. قول میدم در اسرع وقت بخرم. الان منو میبخشی
احساسات فرزندتان را در نظر بگیرید!
هنگام عذرخواهی از کودک، توجه به احساسات او بسیار مهم است. اگر در مورد اشتباهی بر سر او فریاد بزنید و سپس متوجه قضاوت نادرست خود شوید، فرزندتان بسیار ناراحت می شود. با این اشتباه حس بی اعتمادی و خرابکاری را به او القا کرده اید. در این صورت به او اطمینان دهید که اشتباه کرده اید و او بچه خرابکاری نیست، همچنین بدانید که چه احساسی دارد.
منتظر بودن!
یاد بگیرید در چنین شرایطی چگونه رفتار کنید. این فرصت را مهم بدانید. اگر راه‌حل‌های خود را با فرزندتان در میان بگذارید، به او می‌آموزید که چگونه یادگیری هر مسئله می‌تواند مفید باشد و از اشتباهات احتمالی جلوگیری کند.
بگو متاسفم!
بسیار مهم است که با توجه به سن کودک خود از او عذرخواهی کنید. انتخاب کلمات به عهده شماست. مثلا بگو الان منو میبخشی؟ یا؛ آیا می توانی مرا ببخشی و کلمه بخشش را آشکارا بگو.
بخشیده شدن را فراموش نکن!
فرزندت را مجبور نکن که آرام بگیرد، اما آیا کلماتی مثل یک بوسه به من می دهی؟ آیا تو را در آغوش بگیرم این فاصله احساسی را از بین ببر. برخی از والدین پس از عذرخواهی احساس می‌کنند که اگر فرزندشان را دوست داشته باشند، ممکن است با والدینشان بدرفتاری کنند. اما این تفکر اشتباه است.
تقصیر شماست و احساسات او را جریحه دار کرده اید، پس این شما هستید که باید این فاصله عاطفی را ببندید، نه فرزندتان. از طرفی با فردی همجنس خود روبرو هستید، ممکن است شما را ببخشد یا این موضوع را به زمان دیگری موکول کند. اگر فرزندتان نمی خواهد شما آشتی کنید؛ علت را پیدا کنید و سعی کنید به هر طریقی که می توانید احساس او را تغییر دهید، مانند خرید یک هدیه.
به او مهارت بیاموزید!
پذیرفتن عذرخواهی مهارتی است که باید از کودکی پرورش داده شود. وقتی والدین از کودک عذرخواهی می کنند، در واقع هم خود و هم کودک را در حالت بخشش متقابل قرار می دهند. به این ترتیب کودک بخشش را نیز یاد می گیرد. این موضوع ممکن است در آینده روابط اجتماعی او را بهبود بخشد. از طرفی کودک به رفتار والدین با اطرافیان خود توجه می کند. پس اگر این اتفاق برای شما افتاد مرا ببخش.
نتیجه:
به یاد داشته باشید که فرزند شما مهم نیست در چه سنی باشد، او همیشه در حال رشد و یادگیری است و مردم نیز خطرناک هستند. رفتار خود را کنترل کنید اگر نمی توانید خشم خود را کنترل کنید، محیط را ترک کنید. رفتار پرخاشگرانه به روحیه هر فردی آسیب می رساند. برای فرزندان خردسال خود به خاطر داشته باشید که؛ همه آنها تفاوت بین رفتار درست و نادرست را درک می کنند و می فهمند که کدام مجازات عادلانه است و کدام از روی عصبانیت.
پس رفتار کودکان را بشناسید، از آنها بیاموزید، رفتار خود را اصلاح کنید و از عذرخواهی نترسید. با آرامش دادن به فرزندتان و آموزش پذیرش اشتباهات به او شخصیت خوب و خودآگاهی بسازید. همه این موارد برای فرزند شما سرنوشت ساز است.
